Wie heeft mijn kaas gepikt!

Dit is een reactie op het artikel van 'jonge hond' Hasse de Boer op de Vice Versa website. Hij betoogt dat oudere werknemers in ontwikkelingsorganisaties beter vervangen kunnen worden door jongere werknemers.


"Wie heeft mijn kaas gepikt"
Dit kleine boekje kreeg ik een keer van een Cordaid medewerker in Ethiopië, als onderdeel van een organisatieverandertraject. Lezenswaardig in relatie tot het onderwerp van je artikel.

De energie tijdens de Call for Action bijeenkomsten van Jong-OS vorig jaar was opvallend. Gelukkig zijn er veel opties om er op uit te gaan en de handen uit de mouwen te steken. Zie daarvoor de facebook pagina van 'Befriending the World' waar een aantal jongereninitiatieven van organisaties bij elkaar zijn gezet op het prikbord.

Een oud gezegde gaat zo: Stop geen jonge wijn in oude zakken. Door het gisteren en borrelen gaan de zakken scheuren. Stop jonge wijn in nieuwe zakken is het advies. De organisatorische vorm die vandaag het meeste uit jongeren haalt is niet het model van de jaren 90.

Alleen organisaties die zichzelf weten te transformeren van een hierarchische organisatie met afdelingen naar een netwerkorganisatie met competenties die op een diverse manier kunnen worden ingezet gaan het m.i. redden. Zij zullen op zoek gaan naar complementair (en jong) talent, en werknemers die het niet mee willen maken in een BV onderbrengen waar ze nog wat kunnen blijven adviseren op de 'oude manier'.

Het Nieuwe Werken zal in de OS-sector haar terein veroveren. Het devies naar organisaties is: verander, tenzij je binnen een paar jaar de lier in de wilgen wil hangen. Dat geldt voor organisaties die op een oude manier zijn blijven kijken naar ontwikkelingssamenwerking en daarmee samenhangende geldstromen. Je kunt je dan als organisatie mopperend blijven afvragen wie de kaas gestolen heeft, maar intussen zijn je ex-collega's al lang op zoek gegaan naar nieuwe kaas.

Zie: "Wie heeft mijn kaas gepikt" van Spencer Johnson & Kenneth Blanchard
.

---