Afgelopen vrijdag was weer zo’n dag. Lekker zorgeloos genieten van het mooie lenteweer. Op mijn fietsje van Ede naar Wageningen. Ik realiseerde me ineens dat ik mijn winterjas beter thuis had kunnen laten. Waarschijnlijk was ik te lang niet buiten geweest om de temperatuurstijging op te merken. Terwijl mijn zoon kort geleden al in korte broek bij 15 graden op de zaken vooruit liep, merkte ik dat ik zelf inmiddels hopeloos achterop was geraakt. Het zal het generatieverschil zijn. Soms moet je iets achterlaten. En je ontdekt dat vaak op het moment dat de omgeving toch wel radicaal anders aanvoelt. De oude jas moet uit. En misschien is het nog wel zo prettig zonder jas!
De parallel met mijn loopbaan dringt zich op. Jarenlang heb ik me ingezet voor verschillende organisaties. Ik wrong me in allerlei bochten om in het keurslijf te passen, maar ook om organisaties te helpen veranderen. En ontdekte bijna te laat dat ik zelf moest veranderen. Soms past de jas niet meer. Als je niet oplet loopt de temperatuur op, ga je zweten en begin je je onprettig te voelen. Vaak ligt het niet aan de jas. Hij zal nog regelmatig van pas komen. Maar nu even niet.
En zo begon voor mij het zelfstandigenbestaan. Naar mijn eigen visie op het maatschappelijk middenveld en zelfs op het bedrijfsleven een contradictio-in-terminis. De echte zelfstandigen zijn al bijna uitgeroeid, op de paar boeren in Sub-Sahara na die nog zelfvoorzienend door het leven gaan. We zijn allemaal interdependentia. En dus is het samenwerken geblazen. Mensen opzoeken met wie je kernwaarden deelt of gezamenlijke doelen nastreeft. Het liefst allemaal afkomstige uit verschillende ‘werelden’ met een eigen geschiedenis. Wat maakt een effectief team? Zoek de verschillen! De neiging is wellicht om gelijk gestemden op te zoeken als je streeft naar samenwerking. Maar dat werkt niet meer. Complementariteit is het nieuwe buzz-woord. Ben benieuwd wat voor ‘jas’ daarvan kan worden gemaakt. Misschien wel een regenpak? Het zou zo maar eens nodig kunnen zijn. En dan is het wel handig om droog te blijven en toch door te kunnen fietsen.
Is bij u ook sprake van een weersomslag? Het U®TURN programma is ontwikkeld voor uw 'climate adaptation' strategie.
De parallel met mijn loopbaan dringt zich op. Jarenlang heb ik me ingezet voor verschillende organisaties. Ik wrong me in allerlei bochten om in het keurslijf te passen, maar ook om organisaties te helpen veranderen. En ontdekte bijna te laat dat ik zelf moest veranderen. Soms past de jas niet meer. Als je niet oplet loopt de temperatuur op, ga je zweten en begin je je onprettig te voelen. Vaak ligt het niet aan de jas. Hij zal nog regelmatig van pas komen. Maar nu even niet.
En zo begon voor mij het zelfstandigenbestaan. Naar mijn eigen visie op het maatschappelijk middenveld en zelfs op het bedrijfsleven een contradictio-in-terminis. De echte zelfstandigen zijn al bijna uitgeroeid, op de paar boeren in Sub-Sahara na die nog zelfvoorzienend door het leven gaan. We zijn allemaal interdependentia. En dus is het samenwerken geblazen. Mensen opzoeken met wie je kernwaarden deelt of gezamenlijke doelen nastreeft. Het liefst allemaal afkomstige uit verschillende ‘werelden’ met een eigen geschiedenis. Wat maakt een effectief team? Zoek de verschillen! De neiging is wellicht om gelijk gestemden op te zoeken als je streeft naar samenwerking. Maar dat werkt niet meer. Complementariteit is het nieuwe buzz-woord. Ben benieuwd wat voor ‘jas’ daarvan kan worden gemaakt. Misschien wel een regenpak? Het zou zo maar eens nodig kunnen zijn. En dan is het wel handig om droog te blijven en toch door te kunnen fietsen.
Is bij u ook sprake van een weersomslag? Het U®TURN programma is ontwikkeld voor uw 'climate adaptation' strategie.
RSS Feed
